Mimaride İşlevsellik ve Yalınlık / Adolf Loos Tam adı, Adolf Franz Karl Viktor Maria Loos olan, Avusturyalı mimar,10 Aralık 1870’deBrüno’dadoğmuş.O yıllarda,Avusturya-Macaristan İmparatorluğu’nun Moravia bölgesinde yer alan şehir, bugünÇek Cumhuriyeti’e bağlı olarak yoluna devam ediyor.Avusturya-Macaristan İmparatorluğu I. Dünya ...
Renzo Piano, 1937 yılında, inşaat sektöründe faaliyet gösteren bir ailenin çocuğu olarak, Cenova İtalya’da dünyaya gelmiştir. Milano Politechnic Architecture School’u 1964 yılında bitirmiştir. Mezuniyetin ardından babasının firmasında çalışma hayatına başlamıştır.
İngiltere ve ABD’ye yaptığı seyahatlerle mesleki deneyimlerini zenginleştirerek 1965-1970 arası Louis I. Kahn ile Philadelphia’da ve ZS. Makowski ile de Londra’da çalışma fırsatı elde etmiştir. Renzo Piano’nun mimariye yaklaşımını etkileyen diğer bir önemli isim ise Pierluigi Nervi olmuştur.
İsmini duyurduğu ilk çalışması Osaka’daki Expo’70 için hazırladığı İtalyan Endüstri Pavyonu olmuştur. Bu pavyon sektörde büyük ilgi çekmiş ve Piano’nun ün kazanmasını sağlamıştır. Expo’70 için tasarım yapan bir başka genç mimar olan Richard Rogers ile de bu sayede tanışmışan Piano, kendisiyle birlikte Paris’teki Georges Pompidou Merkezi için düzenlenen yarışmaya girmiş ve kazanmışdır.
Yarışmaya kazanan projeleri sayesinde, Paris’in kalbinde, açıldığı günden bu güne 150 milyon kişinin ziyaret ettiği, figüratif sanatlar, endüstri tasarımı ve edebiyat konusunda bir sembol haline gelen yüz bin metrekarelik George Pompidou yapısı ortaya çıkmıştır.
Her iki mimarın da ünleri böylece dünyaya yayılmıştır. İkilinin ortaklığı 6 yıl sürmüştür. Rogers ofisini Piano’nun o dönem faaliyet gösterdiği Londra’ya taşımıştır. 1977’de ise Piano, “l’Atelier Piano & Rice”ı kurmuş, inşaat mühendisi Peter Rice ile birlikte Rice’ın 1993’teki ölümüne kadar ortak çalışmalar yürütmüştür. Daha sonraki dönemlerde, Paris ve Cenova’da ofisler açan Renzo Piano, son olarak Building Workshop’ı kurmuştur. Burada halen 100’ü aşkın mimar, mühendis ve çeşitli dallarda uzman çalışmaktadır.
Renzo PIANO ‘nun 1966-2014 yılları arasında tasarlamış olduğu planları ve eskizleri içeren kitap Yazar Philip Jodidio tarafından kaleme alınmıştır. Kitapta yazar Piano’nun her projesi için “bir Rönesans” ifadesini kullanmaktadır. Renzo Piana da her yeni projesini, “yeni bir doğum” olarak nitelendirmiştir kitapta.
Yapıldıktan bir süre sonra kentin imzası haline dönüşen yapıların mimarı olarak bilinen Piano’nun, Pompidou Center, The New York Times Binası ve The Shard başta olmak üzere eserleri sırasıyla şunlardır:
*Centre Georges Pompidou (Richard Rogers’la birlikte),
*Paris, Fransa-1977 *Menil Koleksiyonu Müzesi, Houston, ABD- 1986
*S.Nicola Stadyumu,Bari, İtalya- 1990
*Columus Uluslararası Sergisi : Akvaryum ve Kongre Salonu, Cenova, İtalya- 1992
*Lingotta Kongre ve Konser Salonu, Torino, İtalya- 1994
*Kansai Uluslararası Havalimanı terminali, Osaka, Japonya- 1994
*Meridyen Oteli ve İş Merkezi, Lecco, İtalya- 1995
*Liman Yönetimi Genel Merkez Binası, Cenova, İtalya- 1995
*Debis Binası, Daimler Benz Genel Merkezi, Potsdamer Platz, Berlin, Almanya- 1997
*Parco della Musica Oditoryumu Salonları, Roma, İtalya-2002
*Beyeler Vakfı Müzesi, Riehen, İsviçre- 1997
*High Müze Eklentisi, Atlanta, ABD-
*Jean Marie Tjibau Kültür Merkezi, Nouméa, Yeni Kaledonya-1998
*Hermes Evi, Tokyo, Japonya-2001
*Padre Pio Hac Kilisesi, San Giovanni Rotondo, Foggio, İtalya- 2004
*Renzo Piano Building Workshop, Punta Nave,
*Paul Klee Merkezi, Bern, İsviçre- 2001
*Kaliforniya Bilim Akademisi tadilat, San Francisco, California- 2008
Georges Pompidou Centre Paris 1971-1977 Renzo Piano’nun, kariyerine damga vuran ve Paris’in sembollerinden biri haline gelen projesi Paris’teki Ulusal Sanat Merkezi-Georges Pompidou binasıdır.
Piano’nun bir başka usta mimar olan, İngiliz Richard Rogers’la birlikte tasarladığı bina, Paris şehri için modern bir sanat merkezi ve mimari bir sembol oluşturmak için açılan uluslararası bir yarışmanın sonucu olarak ortaya çıkmıştır. İtalyanİngiliz ortaklığıyla yapılan teklif, Fransız mimar Jean Prouvé başkanlığında bir jüri tarafından 680 diğer proje arasından seçilmiştir. Son derece cüretkâr ve avangard olan bu bina, döneminin yapısalcı fikirleri ve teknolojisinden esinlenmiştir. Binayı sarmalayan yapı unsurları, boruların görünür bırakılması ve iç mekânı şekillendiren mekanik aksamlar teknolojiyi öne çıkarma fikrinin bir sonucu olmuştur. Dolayısıyla bina , içinde bulunduğu tarihi bölgenin genel dokusuyla güçlü bir kontrast oluşturan, iyi tasarlanmış, endüstriyel bir makina gibi görünmektedir.
NEMO Centre Amsterdam 1992-1997
Renzo Piano’nun 90’lı yılların ortasında Amsterdam ‘da gerçekleştirdiği bilim müzesi projesi sadece bir müze binası olmaktan çok şehre fark katan bir mimari şaheserdir. Bakır dış duvarları ve kendine has geometrisiyle güçlü bir şehir sembolü olan bina, Amsterdam’ın dünya denizciliğine damga vurduğu zamanlardan kalma bir hayalet gemiyi andırmasıyla da dikkat çekmektedir. Binanın, Jules Verne’in ünlü Denizler Altında Yirmi Bin Fersah romanının kahramanı NEMO’nun adını taşıması da tesadüf değil elbette.
Hermes Mağazası Tokyo 1998-2006
1998 yılında, ünlü Fransız markası Hermes için Tokyo’nun ünlü moda merkezi Ginza’da tasarlamış olduğu mağaza, sergi merkezi ve metro bağlantı projesi, yapının tüm fonksiyonlarını bir arada ve uyumlu çözümlemiş, özgün modern mimari tasarım olarak değerlendirilmektedir. Bölgenin yoğun mimarisini 10 metre cepheli 10 katlı bir binayı yarı saydam giydirerek hafifletmesi ve aynı zamanda bu görünümle Japon evlerindeki pirinç kağıdından yapılmış ara duvarları hatırlatması iyi planlanmış mimari detaylardır. Ayrıca bu cephenin Hermes eşarplarına uyan lüks bir atmosfer çağrıştırdığı da dikkatli gözlerden kaçmaz.
Peek & Cloppeburg Ticaret Merkezi Cologne 1999-2005
Köln’de yer alan bu alışveriş merkezinin tasarımı birçok açıdan Piano’nun kendine özgü imzasını taşımaktadır. Metal, cam ve ahşabın birlikte kullanımı ve binanın büyük boyutuna rağmen ona belirgin bir hafiflik ve gözden kaybolma hissi veren teknolojik tasarımı İtalyan mimarın tarzını yansıtmaktadır. Tüm binayı kaplayan ve doğadaki biçimlere bir atıf yerine geçen parlak cam kafesden oluşan dış yüzey binayı şehre uyumlarken, yumuşak, akışkan formu da gelip geçenleri içerideki mağazalara bakmaya davet etmektedir.
Astrup Fearnley Modern Sanat Müzesi / Oslo 2006-2012
Piano’nun Oslo’nun güneydoğusundaki Aker Bryggeat bölgesinin yeniden yapılandırılması çerçevesinde tasarladığı bir yapı olan bu projesi: hem ofis alanları sunan bir sanat müzesi, hem halka açık bir heykel parkı, hem bir şehir plajı ve su kenarında bir yürüyüş yoluna ev sahipliği yapmaktadır. Cam, metal ve ahşabın çeşitli biçimlerde bir araya getirilmesi ile şekillenen Piano’nun genel tarzını burada da gözlemlemek mümkündür. Binaların kendine has formu ve kullanılan şeffaf malzeme, doğal ışığın sergi alanlarına girmesini sağlanmaktadır. Bu binayla birlikte Piano’nun formunun zirvesine çıktığını ve binanın estetik, sembolik ve teknik özellikleri itibarıyla ortaya çok etkileyici bir ürün koyduğu söylenmektedir.
The Shard Londra 2000-2012
Piano’nun Londra’nın profilini değiştiren projesi, bir cam kırığı şeklinde göğe yükselen 309 metre uzunluğunda bu gökdelendir. The Shard aynı zamanda Avrupa’daki en yüksek binalardan biridir. Piano her zaman olduğu gibi, özellikle de binaya yapışık olmayan ve açılı yerleştirilen cam dış cephe aracılığıyla hafiflik ve zarafet hissi veren bir bina yaratmayı başarmıştır. Bu dış cephe aynı zamanda binaya doğal bir havalandırma sistemi de kazandırmıştır. Yapı, kamusal alanlarla (restoranlar, oteller ve panoramik bir salon) özel yaşam alanlarının (ofisler ve konutlar) iç içe kullanıldığı bir projedir.
V-ZUG İLE MUTFAKTA YENİ FİKİRLER!
Premium Swiss kalitesine sahip Combi-Steam ve Combair-Steam ile ince ve zevkli lezzetler yaratmaya hazır mısınız? Usta bir zanaatçı ve teknoloji lideri olan V-ZUG, yüzyıllık ürün geleneğini Flagship Store’larla Türkiye’ye taşıyor. Etiler ve Cadde Flagship Store’larda sergilenen V-ZUG’un mutfak ve banyo cihazları Swiss Made kalitesi ile dikkatleri üzerine çekiyor. V-ZUG İsviçre’de yüz yıldır sürdürdüğü başarı geleneğine inovasyon lideri olarak yeni ve özel cihazlar ekleme devam ediyor.
V-ZUG steamer mutfağınızda!
Dünyanın ilk GourmetSteam pişirme programına sahip olan V-ZUG fırınlarıyla en nefis tarifleri tek bir düğmeye basarak pişirmeniz mümkün. Eğer yufkayla kaplı dondurma gibi yaratıcı tarifleri ve çok daha fazlasını denemek isterseniz bizim gibi V-ZUG’un Gurme Akademi Yönetici Şefi Sedef Ozan Kıvanç’ın Tadım Günleri’ne misafir olmanız gerekiyor. Usta şefle bir yandan V-ZUG fırınlarının steamer özellikleri konuştuk, bir yandan da bu keyifli tatlının ne kadar kısa süre pişirildiğine tanık olduk.
“V-ZUG’un steamer teknolojisine verdiği önem mutfakta kısa sürede en sağlıklı yemeklerin pişirilmesini sağlıyor,” diyerek başlıyor Şef Sedef Ozan Kıvanç sözlerine. “Günümüzde besinlerdeki katkı maddeleri düşünüldüğünde sağlıklı beslenmenin önemi bir kez daha ortaya çıkıyor ve şurası açık ki başka hiçbir pişirme metodu buharda pişirmeden daha sağlıklı olamaz. V-ZUG’un başarılı inovasyonları her şeyden önce çok daha sağlıklı beslenmemizi ve mutfakta usta birer şef olmamızı sağlıyor. Örneğin V-ZUG ile İsviçreli usta şef Stefan Meire’ın hazırladığı yirmi yemek tarifini tek bir tuşa basarak pişirmek mümkün! Kolaylıkla hazırladığınız tariflerin pişirme derecesi ve süresini siz değil fırınınız düşünüyor. GourmetSteam, BakeOmatic ve SoftRoasting programlarıyla nefis ve gerçekten sağlıklı lezzetler hazırlamak artık çok kolay. Tıpkı bugün size hazırlayacağım “Çıtır Dondurma” tatlısı gibi…
Bu tür özel tatlıları fırınınızda herhangi bir sıcaklık süresi ya da çalışma modu düğmelerine basmadan tek bir komut ile rahatça pişirebilirsiniz ve sadece üç dakika özel misafirleriniz için özel ve inanılmaz lezzetli bir tatlı hazırlayabilirsiniz.”
Dondurmalı Çıtır Tatlı
Malzemeler:
V-ZUG Combi-Steam XSL/SL
Paslanmaz çelik tepsi
2 adet yufka
50 gr tereyağı
4 top vanilyalı dondurma
50 gr çilek
Hazırlanışı:
1.Dört top vanilyalı dondurmayı derin dondurucuda bekletin.
2.Küçük bir tavanın içinde tereyağını eritin. Yağın yanmamasına dikkat edin.
3.Çilekleri temizleyin ve dilimleyin
4.Fırını ısıtın.
5.Yufkaları tezgahın üzerine alın. Eritilmiş tereyağını fırça yardımıyla yufkaların üzerine sürün. Daha sonra yufkaları üçgen şeklinde katlayın.
6.Fırının tepsisini hafifçe yağlayın. Tepsinin üzerine üçgen şeklinde katladığınız yufkaları dizin. Her üçgenin ortasına birkaç dilim çilek ya da kek koyun. Daha sonra dondurucudan çıkardığın dondurma toplarını çileğin ya da kek parçasının üzerine gelecek şekilde yerleştirin. Dondurma ortada kalacak şekilde yufkaları iki ucunu dondurmanın üzerine gelecek şekilde -bohça gibi- birleştirin ve yavaşça bükün. Kalan tereyağını yufkaların üzerine sürün.
7.Tepsiyi önceden ısıtılmış fırının birinci seviyesindeki rafa yerleştirin. G15 (GourmetSteam) programını seçin ve pişirmeyi başlatın ve 3 dakika pişirin.
8.Hızlı bir şekilde servis yapın.
Püf noktası:
Bu sonucu elde etmek için hızlı bir şekilde çalışmanız gerekir. İnce hamurun hızla pişmesi daha iyi bir tat oluşmasını sağlar. Yufkanın içindeki dondurmanın yanına meyveyi ya da keki koymayı ihmal etmeyin. Yufka çanağının daha iyi oluşması için bu çok önemlidir. Eğer isterseniz çilek yerine kivi ya da muz gibi başka meyveleri de kullanabilirsiniz.
Buhar programlarında mükemmel pişen yemekler mineral ve vitaminlerini kaybetmiyor, doğal görünüm ve tatlarını koruyor. Fırınların entegre programlarıyla tek bir tuşa dokunarak harika lezzetleri çok kısa sürede pişirebilirsiniz. “V-ZUG steam özelliği ile mutfağınızda tadına doyulmaz yemekler hazırlayabilirsiniz; tıpkı profesyonel bir şef gibi!” diyor Sedef Şef. “Malzemelerinizi hazırlayın ve sadece birkaç dakika içerisinde onlardan nefis bir menü pişirin! V-ZUG steamer size profesyonel şef ayrıcalığını ve menünüzü sıcak tabaklarda servis yapmanın keyfini sunuyor.”
V-ZUG yalnızca lezzetli yemekler hazırlamıyor. Yaşamın stresli yoğunluğunda kendinize daha fazla zaman ayırmanıza yardımcı oluyor. Eğer hafta boyunca yemek pişirmek için zamanınız yoksa V-ZUG’un sunduğu lüks keyfin tadını çıkartabilirsiniz. Fırınların otomatik tazeleme programı yiyeceklerin ilk pişirme anındaki doğallığı ile yeniden tazelenmesini sağlıyor. Böylece yoğun geçen bir günün ardından mutfakta en kısa sürede sağlıklı ve nefis bir akşam yemeği hazırlayabilir, size kalan zamanı ailenizle, dostlarınızla geçirebilir ya da hayatın tadını çıkarmak için pek çok aktivite yapabilirsiniz: Müzik dinlemek, yürüyüşe çıkmak ya da heyecan verici bir kitabı okumak gibi.
Yenilikçi GourmetSteam: Bir tuşla nefis yemekler
Bu özel program ile usta bir şefin yeteneklerini kendi mutfağınıza taşıyabilirsiniz. Tek yapmanız gereken ünlü şeflerin tariflerinin bulunduğu Combi-Steam XSL/SL’in programlanmış yemek tariflerinden birini seçip, düğmeye basmak! Fırınınız kısa süre içerisinde yemeğinizi bir Michelin yıldızlı şefin ustalığıyla pişirecektir.
BakeOmatic
Kendi kreasyonlarınız, yeni fikirler ya da yemek kitabı menüleri
BakeOmatic programı ile fırınınızda süre, sıcaklık, çalışma modu veya miktar gibi birtakım bilgileri girmenize gerek kalmaz. Böylece mutfakta fazla deneyimi olmayanlar dahi pişirdikleri lezzetli tatlarla misafirlerinin kalbinden geçen yolu kolayca bulabilir.
Profesyonel pişirme programı
Profesyonel pişirme modu, buhar ve sıcak hava kombinasyonudur. Hamur güzel bir şekilde kabarır. Ekmeğiniz iştah açan, parlak bir kabuğa sahip olur ve çok daha uzun süre taze kalır.
Geçmişten Günümüze V-ZUG
Geçtiğimiz yıl 100. Yaşını kutlayan V-ZUG, ilk İsviçre Unica çamaşır makinesini ürettiğinde yıl 1929’du. Teknolojiyi şirket ilkesi olarak benimseyen V-ZUG, ürünlerini yıllar içerisinde geliştirmeye devam etti. Unimatic & Tempo çamaşır makinesi 1950’lili yıllarda, Unimatic, Tempo, Adora ve Adora Tropic modelleri ise 1959-1962 yılları arasında tüketicilerin beğenisine sunuldu. Şirker, kısa süre içerisinde ürün gamına eklenen Adora bulaşık makinesi, kurutma makinesi ve çamaşır makinesi ile ev cihazları serini tamamladı. Daha sonraki yıllarda ev cihazlarının üretimini artıran V-ZUG, ürünlerine özel fırınlar ve çeşitli cihazlar ekledi. V-ZUG, 1979 yılında tam elektronik kumanda paneline sahip cihazlarını üretmeye başladı. Markanın ilk mikrodalga fonksiyonu entegreli fırını 1979 yılında dünyaya tanıtıldı.
Gerçek İsviçre kalitesi: Bu, daha üretim yerinden başlar. Sadece V-ZUG AG, İsviçre’de mutfak ve çamaşır odası için yüksek kaliteli cihazlar geliştirir ve üretir. Ve modern çalışma süreçleri ve V-ZUG hedefleri ve değerleri ile kendilerini özdeşleştiren 1200’den fazla nitelikli çalışanı ile, 1913 yılında bir galvanizleme tesisi olarak başlayan şirket, İsviçre’deki her iki evden birinde en az bir cihazı olan bir yüksek teknoloji şirketi haline geldi.
V-ZUG
V-ZUG
20.YY Mimarisinin Temellerini Atan Mimar: Le Corbusier
Le Corbusier olarak tanınan Charles-Edouard Jeanneret, İsviçre asıllı, Fransız mimardır. 1887-1965 yılları arasında Yaşamıştır, uzun bir profesyonel kariyeri olmuştur. Modernizme ve uluslararası tarza yaptığı katkılar ile dünya genelinde tanınmıştır. İsviçre’ de La Chaux de Fonds’ da saat kadranı ustası bir babanın ve piyano dersleri veren bir annenin ilk erkek evladı olarak doğan ve fikirleri dünya genelinde büyük bir ilgi gören Le Corbusier, dönemin “çığır açan mimarı olarak” ismini tarihe altın harflerle yazdırmıştır. Le Corbusier adını, 1920 yılında, büyükannesinin “Lecorbésier” olan soyadından esinlenerek kendisine seçmiştir.
“Mekanı tam olarak kavrayabilen iki mimar var dünyada; biri Mimar Sinan biri de ben”
Le Corbusier
13 yaşında okulu bırakarak babasının yanında çalışmaya başlayan Le Corbusier, iş hayatının yanı sıra uygulamalı güzel sanatlar okulundaki dersleri de takip etmeyi ihmal etmemiştir. Bu süreçte sanat okulundaki çizim ve sanat tarihi öğretmeninin etkisinde kalarak mimarlığa ilgi duymaya başlamıştır. “Mimarlık, ışıkta bir araya getirilmiş kütlelerin ustaca, doğru ve muhteşem oyunudur” düşüncesiyle, modern mimarinin kuruculuğunu yapmış ve kendisi kadar ünlü olan şezlongunun tasarımına imza atarak, 20.yy’ ın en ünlü mimarlar ve tasarımcılarının arasına girmiştir.
1907-1911 yılları arasında, Orta Avrupa ve Akdeniz ülkelerini gezmiş olan mimar, beyaz badanalı, dört köşeli sade Akdeniz evlerinden çok etkilenmiştir. Bu nedenle, bu yapıların mimarileri ile yakından ilgilenmiş, iklimsel farklılıkların, yöreye özgü mimari tarzlar şekillendirdiğini yakinen gözlemlemiştir. Bu gözlem kendisinde, “Mimarlığın ihtiyaca cevap vermesi” fikrinin gelişmesinde etkili olmuştur. Bu gezilerinde kent dokusunu ve tarihini en ince detaylarına kadar incelemiştir. Yaptığı değerlendirmelerde geçmişin değerleri ile büyük heyecanla takip ettiği teknolojik gelişmeleri bir arada yorumlayabilmeyi başartmıştır. Geçmiş ile güncel arasında daima bir köprü kurmaya çalışmış ve eserlerinin çoğunda bunu ustalıkla başarmıştır. Bu gezileri sırasında, yapılarına betonarme kullanan Parisli mimar Auguste Perret ve ilk endüstriel tasarımcılarından biri olan Peter Behrens ile birlikte çalışma olanağı bulmuştur. Mimarlık anlayışının gelişmesinde bu iki tasarımcının büyük rolü olmuştur.
Binalarda ilk kez kolonu kullanarak bütün mimarlık anlayışını değiştiren bir adım atan Le Corbusier, o güne dek, aynı zamanda taşıyıcı olarak da kullanılan duvarları yükten kurtarmıştır. Bu yöntem tasarımı özgürleştirmiş ve yapının işlevselliğini artırmıştır. Eserlerinde betonu ve tuğlayı heykeltıraş gibi kullanmış, onları o zamana kadar kullanılmış biçimlerinden farklı olarak çıplak bırakmaktan korkmamıştır.
Le Corbusier, mimarlık görüşünü beş temel ilkeye dayandırmıştır;
Kolonların duvarları taşıyıcı olmaktan kurtararak bütün yükü alması,
Yapının taşıyıcıları ve duvarların işlevsel yönden birbirinden bağımsız olması,
Betonarme strüktürün teknik özelliğin dışında estetik öğe olarak kullanılması,
Serbest cephenin bir parçası olarak yatay bant şeklinde uzanan pencerelerin iç mekanı aydınlatması,
En üst katta binanın doğal çevreyle uyumunu sağlamak için çatıların teras bahçeye dönüştürülmesi…
Tüm bu ilkeleri bilinen en ünlü yapılarından olan Villa Savoye’ de kullanmıştır. Adeta yerden yükseltilmiş bir kutu görünümünde olan evi çevreleyen yatay pencereler üstü açık balkon bölümünde bile kesintiye uğramayıp bu bölümün cepheleri de salon pencereleri gibi gösterilmiştir. Küp formu çatı katında silindirik duvarlarla bozularak hareket kazandırılmıştır. Binaya bakıldığında ilk olarak geometrik oran göze çarpar. İnce kolonlarla yerden koparılan ev havada duruyormuş izlenimi verir. Bu yaklaşım, yükün kolonlara aktarılmasıyla neler yapılabileceğini göstermektedir.
Le Corbusier’ nin “Bir şey, bir ihtiyaca cevap veriyorsa güzeldir” bakış açısı, işlevselcilik akımının da temelini oluşturur. 2.Dünya Savaşı sonrası ortaya çıkan işçi mahalleleri ve kent merkezlerinde artan nüfus yoğunluğu ile giderek ağırlaşan yaşamsal sorunların ancak yepyeni bir mimarlık anlayışı ile mümkün olabileceğine inanmıştır. Bunu gerçekleştirecek yegane düşüncenin de “işlevselcilik’’ ten başkası olmadığını savunmuştur. İşlevselcilik, biçim ile öz arasındaki gerçek ve doğrudan ilişki kurabilmeyi amaçlayan bir akımdır. Bu akımın mimarideki temsilcisi olan Le Corbusier “Yeni bir Mimarlığa Doğru” (1923) adlı kitabında mimarlıkta işlevselliği detaylı bir şekilde anlatmış, estetik değerler ve işlevselliğin uyumlu olması gerektiğinin altını çizmiştir.
1925’ te Paris’ teki uluslararası bir dekoratif sanatlar sergisinde Le Corbusier’ nin, “Yaşayan Hücre“ olarak nitelediği ilk işlevsel ev modeli sergilenmiştir. “Modular Oranlar Sistemi” diye tanımlayarak yarattığı yaklaşımında kentleri insana benzeterek, modern kentlerde yer alan yapıların, ancak insan vücudu baz alınarak tasarlandığında en çok sayıda insana en sağlıklı çevrenin yaratılabileceğini söylemiştir. Bu sistemde boyu 1,80 olan bir insanın ölçülerinden yola çıkılarak binaların ölçülerini ilişkilendirmiştir. Hücre adını verdiği birimleri bir araya getirerek bir blok oluşturmuştur. Bu bloklardan birini Marsilya’ da 1946-1952 yılları arasında yapılan başarılı olamadığı, daha sonra “Deliler Evi” olarak adlandırılan United ‘Habitation ‘ tasarlamıştır. Yerleşim Birimi 1.800 kişiyi barındıracak 18 katlı bu yapının içinde rafa dizilen şişeler gibi yerleştirilmiş apartman dairelerinin yanı sıra anaokulu, tiyatro, alışveriş merkezi, spor salonu gibi ortaklaşa kullanılacak hizmet birimlerini yerleştirmiştir. Bu yapıdaki hatalarını daha sonları kabul ederek “Haklı olan mimari değil, hayattır.” şeklinde özetlemiştir bu durumu.
İnsanın güzelliğe ihtiyacına da vurgu yapan ünlü mimar, güzelliğe ulaşmanın iki yolu olduğunu savunur: “Oransal geometri ile form ve işlev arasındaki birebir ilişki”. Aynı zamanda kent planlamacısı da olan Le Corbusier tasarladığı kentler, “Yaşamın, çalışmanın, aklın ve bedenin uyumu” diye tanımlamıştır. Onun ütopik kentinde yukarı yükselen yapılar, sokağa çıkmayı gerektirmeyen alışveriş alanları, teras parklarında gezinti ve piknik alanları, tenis kortları gibi spor kompleksleri olan bloklar, yerin metrelerce altında garajlar ve yollar yer almıştır. Le Corbusier’ nin kentlerinde yaşayan insanlar, yollar yer altına indiği için evlerinden çıktıklarında parklar, bahçelerle karşılaşır. Le Corbusier yerleşimlerin, her zaman doğal çevreyle bütünleşmiş olarak ele alınması gerekliliğini öne çıkarmıştır. Gerçek bir hümanist olan ünlü mimar, daima toplumsal faydanın, yani en fazla sayıda insana en sağlıklı çevreyi yaratmanın, ulvi bir amaç olduğunu vurgulamıştır.
Gezdiği ve mimarisinden etkilendiği ülkelerden biri de Türkiye olmuştur. “Mekanı tam olarak kavrayabilen iki mimar var dünyada; biri Mimar Sinan biri de ben” diyerek Mimar Sinan’ a olan hayranlığını dile getiren Le Corbusier’ nin, bu yaklaşımı meslektaşları arasında ve sektörde pek de hoş karşılanmamıştır, tahmin edebileceğiniz gibi. Le Corbusier’ in Türkiye ile ilişkisi bu kadarla da sınırlı kalmamıştır. Atatürk’ ün İstanbul’ u yeniden planlaması için teklif götürdüğü Le Corbusier, İstanbul mimarisinden etkilenerek geliştirdiği çatı bahçelerinden bahsetmiş ve İstanbul’ un tarihinden gelen Bizans dokusunun bozulmaması gerektiğini belirten bir mektubu Atatürk’ e bizzat iletmiştir. “Hayatımda yaptığım en büyük hata Atatürk’ e yazdığım mektuptur. Eğer İstanbul’u bu dokusu ile bırakın, imar planı yapmayın bu şehir Bizans kokusunu taşımalıdır gibi aptal bir gafı yapmasaydım, şu an dünyanın incisi olan bu şehrin imar planını ben yapıyor olacaktım” diyerek kariyerinin en önemli hatasını yapmış olduğunu itiraf etmiştir daha sonları, çeşitli ortamlarda.
Yapılarında geometrik biçimlerin öne çıktığı teknolojiyi kullanmaktan kaçınmayan, avantgarde mimarinin öncüsü Le Corbusier, tarihi ve geleneği göz ardı etmeden mimarlık anlayışına çağdaş bir yorum getirmiştir. Sadece bir mimar olarak değil, düşünür ve sanatçı olarak kabul edilen mimar, çağdaş mimarlığa yeni bir tanım getirmekle birlikte, mimarlığın sanat dalı olarak kabul görmesinin ötesinde diğer sanatlara ilham veren bir noktaya gelmesini de sağlamıştır. Uzun yıllar süren kariyerinde, Avrupa, Hindistan ve Rusya başta olmak üzere, dünyanın dört bir köşesinde çok önemli yapıla inşa etmiştir. Modern yüksek tasarımın öncü çalışmalarını yapmış ve kendisini toplu konutlar ve kalabalık şehirler için daha iyi yaşam koşullarını sağlamaya adamıştır.
İşlevsel ve sade mobilya tasarımın da çok öneli bir isim olan Le Corbusier’ nin birçok tasarımında 1920 yılına kadar mobilya üretimi alanında hiç kullanılmamış olan çelik borular yer almıştır.
Le Corbusier’ e 1943 yılında, Zürih Üniversitesi tarafından, matematiksel yapı ilkelerinin uygulanışındaki başarılarından ötürü fahri doktora ünvanı verilmiştir. Bunun dışında 1955′ te ETH Zürich, 1959′ da Cambridge Üniversitesi, 1961′ de Columbia Üniversitesi ve 1963 yılında Cenevre Üniversitesi tarafından doktora ünvanları almıştır. 1968 yılında, Amerika Mimarlar Enstitüsü’nün (AIA) Onur Üyesi olmuştur. Le Corbusier, 78 yaşında, yazlık evinin yer aldığı Le Cabanon yakınlarında denizde yüzerken kalp krizi geçirmiş ve orada boğularak vefat etmiştir. Kültür Bakanı André Malraux, 1 Eylül’ de Carrée-Hofdes Louvre’ da kendisi için resmi bir cenaze töreni düzenlemiştir ve Roquebrune-Cap-Martin mezarlığına defnedilmiştir.
ESERLERİ
Villa Savoye / Fransa-1929
Le Corbusier’ in en önemli eserlerinden birisi olarak kabul edilir. Fransa’ nın başkenti Paris’ in hemen dışındaki Poissy bölgesinde yer alan bu yapı, enternasyonel stilin en önemli ve tanınmış örneklerinden birisidir. İnşaatı 1929 yılında tamamlanmış olan bu önemli eserinde Le Corbusier, dökme betonarme malzemesini ağırlıklı olarak kullanmıştır. İkinci Dünya Savaşı sırasından kullanılmayan ve harap hale gelen yapı, sonradan restore edilmiş ve sergilenmek üzere halka açılmıştır. Yapı, Le Corbusier’ in öncülük ettiği “Yaşayan Makine” teorisinin de önemli örneklerinden birisi olarak da kabul edilir.
Carpenter Görsel Sanatlar Merkezi, Harvard Üniversitesi / Cambridge, Massachusetts, ABD-1961
Carpenter Merkezi’ nin inşası, ünlü mimarın, 1959-1962 yılları arasında gerçekleştirdiği, Amerika’ daki ilk ve tek projesidir. Bu proje, diğer UNO Binaları’ndan farklı olarak Corbusier’ e sorumluluk yüklemiş ve kendi adı altında yürütülmüş özel bir çalışmadır.
Unitéd’Habitation / Marseille, Fransa, 1947-1952
Unitéd’Habitation, Le Corbusier tarafından, aynı zamanda ressam da olan mimar olan Nadir Afonso’ nun işbirliği ile, modernist stilde tasarlanan yerleşim birimleridir. Devamında aynı tasarım yaklaşımı ile Avrupa’ nın birçok yerinde Unitéd’Habitation ismi altında inşaatlar gerçekleşmiştir. Unitéd’Habitation çatısı altında toplanan bu projelerin en ünlüsü hiç şüphesiz, Cité Radieuse (Parlak Şehir) adıyla anılan projedir. Fransa’ nın Marsilya şehrinde 1947 ile 1952 tarihleri arasında inşa edilmiştir. Le Corbusier’ in en tanınmış çalışmaları arasında yer alan bu projenin, Brutalist mimarlık stiline ve felsefesine oldukça önemli etkileri olmuştur. Le Corbusier tarafından tasarlanan ve Shadrach Woods ile George Candilis’ in katkılarıyla inşa edilen CitéRadieuse projesinde, 337 apartman dairesi 12 kata yayılmıştır. Projede; mağazalar, spor ve sağlık merkezleri, eğitim birimleri ve bir otel de yer almaktadır. Düz olarak konumlandırılan ve üzerinde yürüyüş alanları olan teras çatısında ise ayrıca toplanma alanı, koşu parkuru ve bir havuz da mevcuttur.
Diğer Eserleri;
Notre DameduHaut Şapeli / Ronchamp, Fransa, 1950-1954
Batı Sanatları Ulusal Müzesi / Tokyo, Japonya 1957-1959
Heidi Weber Müzesi (Le Corbusier Merkezi) /Zürih, İsviçre 1967
Chandigarh’daki binalar (Meclis Sarayı), Hindistan, 1952-1959